Kalendarz rozwoju dziecka

Zachęcam do zapoznania się z artykułem na temat kalendarza rozwoju dziecka. Posiada on obszerną wiedzę na temat dzieci w różnym wieku. Polecam

Kalendarz rozwoju dziecka
Rozwój noworodka
To jak dziecko będzie się rozwijało w pierwszym miesiącu swojego życia, ma ogromny wpływ na jego rozwój w późniejszym jego etapie życia. Warto zadbać o odpowiednie karmienie maluszka oraz zapewnić mu jak najwięcej snu właśnie między innymi dzięki tym czynnikom noworodek będzie zdrowo się rozwijał. Wiele mam tak naprawdę zaraz po urodzeniu dziecka nie zdaje sobie sprawy, jak prawidłowo zadbać o maluszka. Dopiero z czasem im wszystko przychodzi oraz czerpią rad od swoich mam. Należy wiedzieć, że każde dziecko jest inne i potrzeba na prawdę wiele czasu, by dobrze poznać swoje dziecko.

Pierwszy miesiąc życia noworodka
Rozwój dziecka na początku trwa z tygodnia na tydzień a później z miesiąca na miesiąc. Proces ten jest złożony oraz długotrwały. Maluszek wymaga od swoich rodziców nieustannego zainteresowania. Porozumieć się ze swoimi rodzicami potrafi tylko za pomocą płaczu. Tylko w ten sposób jest w stanie powiedzieć swoim rodzicom, że jest głodne, że ma mokrą pieluszkę, że jest mu albo za zimno, albo za ciepło.

Noworodek bardzo często swoje niezadowolenie komunikuje płaczem. Dużą rolę mają tutaj rodzice, by zapewnić swojemu maluchowi jak największe poczucie bezpieczeństwa. Przyjdzie taki moment, że rodzić doskonale pozna swoje dziecko i będzie rozróżniał płacz swojego dziecka na głód od płaczu, kiedy informuje, że ma mokrą pieluszkę. Bywa tak, że noworodek płacze, ponieważ potrzebuje po prostu bliskości i przytulenia. W takim przypadku wystarczy wziąć maluszka na ręce i przytulić a od razu się uspokoi.
Bujanie, przytulanie, śpiewanie kołysanek do snu czy ciepła kąpiel te czynności bardzo dobrze wpływają na rozwój dziecka. Noworodek bardzo dobrze się czuje, kiedy jest owinięty w rożek albo becik czuje się wtedy dużo bezpieczniejszy i jest wtedy wyciszony. Mama i tata dla noworodka są najważniejsi, czuje się przy nich bezpiecznie i tak naprawdę nie może bez nich żyć. Bardzo ważne dla noworodka jest to, by czuł dotyk czy zapach swoich rodziców.

Sen i karmienie noworodka
Bardzo często mamy obserwując swojego malucha, stwierdzają, że śpi on zdecydowanie za mało. Jeszcze przed urodzeniem przeczytały wiele poradników, w którym przeczytały, że takie maluchy powinny spać około 20 godzin na dobę. Należy wiedzieć, że każde dziecko jest inne. Jedne potrzebują mniej snu inne więcej. Noworodek bardzo często robi sobie drzemki i tak naprawdę tych drzemek jest bardzo dużo. Czasami z tych drzemek spokojnie nazbiera się blisko prawie 20 godzin snu.

Początkowo noworodek nie zdaje sobie sprawy, kiedy jest dzień, a kiedy noc. Dziecko najczęściej wybudza się, wtedy kiedy jest głodne. Bywa tak, że dziecko potrzebuje pokarmu z mamowej piersi nawet co pół godziny. Nie zwraca uwagi na to, że właśnie przed chwilą jadł. Po prostu chce jeść i już. Okres ten jest bardzo meczący dla mamy. Wymaga naprawdę ogromnego poświęcenia oraz wielu wyrzeczeń. Każda mama musi ten czas przetrwać. Jeżeli opadają już siły, można wziąć pod uwagę wzięcie malucha do siebie w środek. Pozwoli to mamie na szybkie nakarmienie dziecka bez wstawania, oprócz tego maluszek czuje bliskość mamy, co pozwoli mu szybciej zasnąć.

Kobieta ma w swoich piersiach tyle pokarmu ile potrzeba. Z początku nie jest to duża ilość, ale maluszkowi wystarczy, ponieważ nie zjada on dużej ilości naraz. Często je po mniej, ale częściej. Im dziecko częściej ssie, to organizm mamy wytwarza więcej mleka, które później będzie potrzebne dziecku w coraz to większych ilościach.

Noworodek i jego rozwój, na jakim poziomie rozwoju powinno być miesięczne dziecko?
– Rozwój ruchowy dziecko nie powinno mieć najmniejszych problemów z podnoszeniem główki i trzymaniem jej około 10 sekund w pozycji leżącej na brzuszki. Podtrzymywane w pozycji siedzącej trzyma głowę prosto przynajmniej przez 5 sekund. Każdy maluszek powinien umieć zacisnąć piąstkę, kiedy włoży mu się przedmiot do rączki, po czym z powrotem go wypuszcza.
– Rozwój mowy pierwszymi dźwiękami maluszka są: „a” lub „e”
– Rozwój kontaktów społecznych dziecko jeszcze przed podaniem pokarmu samodzielnie próbuje ssać. Uspokaja się, kiedy widzi jakąś osobę. Czasami, by przestało, płakać wystarczy, by usłyszało głos.
– Rozwój procesów poznawczych noworodek staje się coraz to ciekawszy, interesują go dźwięki, skupia swoją uwagę na poruszające się rzeczy w jego polu widzenia.
Czynniki genetyczne oraz środowiskowe mają ogromny wpływ na rozwój noworodka w pierwszym miesiącu jego życia. Każde dziecko jest inne i rozwija się na swój sposób.

Pierwszy rok życia dziecka
Pierwszy rok niesie ze sobą wiele przygód związanych z maluszkiem. Rodzice powinni bacznie obserwować, jak ich maluszek się rozwija. Bardzo często młode mamy jeszcze przed ciążą czytają wile książek oraz poradników na temat dziecka i na podstawie nich bazują. Ściśle trzymają się wszystkich wytycznych, które zostały tam opisane. Jest to błędne myślenie, ponieważ powinniśmy pamiętać, że każde dziecko jest inne i będzie się rozwijało w swoim własnym tempie rozwoju psychofizycznego. Nie zawsze rozwój niemowlaka jest taki sam, jak został opisany w harmonogramie. Nie oznacza to jednak, że z maluszkiem jest coś nie tak.

Rozwój noworodka
Podstawą dalszego rozwoju dziecka jest funkcjonalna dojrzałość narządów zmysłów, a nawet wzory zachowań ruchowych, do których należą: ruchy oddechowe, ssanie kciuka. Noworodek, który posiada te zachowania, nie jest całkowicie zależny tylko i wyłącznie od rodziców. Już cokolwiek sam potrafi zrobić.
Okres krytyczny.

Jest to przedział czasu, kiedy to organizm reaguje na różnego rodzaju bodźce. Dzieci mają zdolności sensoryczne oraz bardzo często naśladują innych. Oprócz tego posiadają odruchy wrodzone.
Do odruchów wrodzonych zaliczamy między innymi: odruch chwytania, odruch kroczenia, odruch Moro, odruch Babińskiego.
Odruch chwytania pozwala dziecku na przytulenie się do swojego opiekuna. Odruch kroczenia przygotowuje maluszka do ważnego etapu w jego życiu, jakim jest chodzenie. Odruch Moro polega na unoszeniu kończyn i przyciąganiu ich do ciała w geście obejmowania. Odruch Babińskiego jest to typowy ruch „noworodkowy”, polega ona na uniesieniu dużego palca u stopy podczas np.łaskotania podeszwy. Jest również wiele innych odruchów.

Pierwszy miesiąc życia dziecka

Podczas pierwszego miesiąca życia maluszek potrafi już naprawdę wiele, a mianowicie:
– Interesują go różnego rodzaju dźwięki, potrafi rozróżnić dźwięki mowy ludzkiej,
– czuje bezpieczeństwo, kiedy jest brane na ręce. Wycisza się wtedy i jest znacznie spokojniejsze,
– Wydaje różnego rodzaju dźwięki w postaci: odruchowego krzyku, płaczu, zdarza mu się również kichnąć czy prychnąć,
– nie jest dla niego problemem, by rozpoznać, głos mamy a obcej kobiety,
– kiedy jest podtrzymywane w pozycji siedzącej, dziecko potrafi czasami unieść główkę,
– dziecko leżące na brzuszku również w sposób chwiejący utrzymuje główkę,
– często są przez maluszka podkurczane rączki oraz nóżki,
– bardzo często jest zainteresowany ludzką twarzą, na której to właśnie skupia swój wzrok,
– interesują go różnego rodzaju przedmioty, które się poruszają i znajdują się w jego polu widzenia,
– dziecko potrafi rozróżnić już smaki, jego ulubionym jest smak słodki,
– maluszek staje się nieruchomy, kiedy dotknie się go w okolicach jego ust,
– potrafi rozróżnić zapachy, kiedy poczuje nieprzyjemny zapach, odwraca się od niego, za pomocą zapachu potrafi zlokalizować mleko matki,
– nie potrafi jeszcze rozróżniać kolorów,
– w dziecku wytwarza się naturalny rytm aktywności – snu i czuwania.

Drugi miesiąc życia dziecka.
– Maluszek potrafi kołysać się na boki,
– bez problemu rozpoznaje swoją mamę,
– uśmiecha się społecznie,
– leżąc na brzuszku, unosi główkę, przy czym wspiera się rękami i troszeczkę uda mu się oderwać klatkę piersiową,
– dziecko w drugim miesiącu mniej śpi od dziecka w pierwszym miesiącu,
– kiedy usłyszy dźwięk, od razu się odwraca w jego kierunku,
– płacz dziecka ma zupełnie już inne natężenie oraz barwę,
– staje się coraz to ciekawsze, śledzi ruchy, przygląda się osobom i rzeczom,
– kiedy słyszy ludzki głos, różnie reaguje na nie mimiką,
– jest to czas, kiedy dziecko zaczyna gruchać, wydaje wtedy różnego rodzaju odgłosy,
– maluch uczy się składania rączek,
– staje się coraz bardziej aktywny, przewracając się z boku na plecy.

Trzeci miesiąc życia dziecka.
– w trzecim miesiącu więź między dzieckiem a najbliższymi staje się coraz to większa,
– potrafi już coraz to dłużej, utrzymywać główkę leżąc na brzuszku,
– kiedy dziecko jest trzymane w pozycji leżącej, potrafi już bez najmniejszego problemu trzymać główkę,
– wytwarza się w nim coraz to większa komunikatywność na otaczające go miejsce,
– potrafi już się nawet głośno zaśmiać,
– krzyk oraz płacz jest już zasygnalizowany w taki sposób, że rodzic doskonale wie, co jego pociecha potrzebuje,
– coraz częściej zdarza mu się gruchać, podczas którego wytwarza takie dźwięki jak: ga, egu, grrhu, erre,
– bardzo dokładnie przygląda się rzeczom, które się oddalają,
– tam, gdzie wydobywa się dźwięk, odwraca główkę w tym kierunku,
– zabawia się swoimi nóżkami oraz rączkami wkładając je do buzi,
– Coraz to bardziej jest zainteresowane zabawą, np. wyciąga rączki do wiszących zabawek nad nim, bierze do dłoni grzechotkę, po czym potrząsa nią.

Czwarty miesiąc życia dziecka.
– jeżeli dziecko jest podparte, potrafi usiąść na chwilę,
– Coraz bardziej interesuje go otoczenie, zwraca uwagę na turlającą się piłeczkę, szuka łyżeczki, która zniknęła,
– leżąc na brzuchu, długo potrafi utrzymać główkę, przy czym podnosi klatkę piersiową na wyprostowanych rączkach,
– leżąc na plecach, potrafi się obracać z boku na bok,
– potrafi podczas kąpieli zabawić się, machając rączkami w wodzie,
– interesuje go zabawa swoimi własnymi rączkami,
– coraz bardziej rozgląda się po otaczającym go otoczeniu, patrzy, co się dzieje,
– reaguje, kiedy jest wołane przez inną osobę,
– coraz to bardziej interesują go zabawki, chwyta grzechotki, zabawki, potrząsa nimi, po czym z powrotem wyrzuca i na nowo chwyta,
– bez problemu odróżnia znane twarze, na których widok się uśmiecha,
– grucha, gaworzy, wypowiada proste sylaby.

Piąty miesiąc życia dziecka.
– dziecko w piątym miesięcy potrafi samo się sobą zająć rozmawiając ze sobą wymawiając przy tym aggagg, dada.
– tam, gdzie usłyszy dźwięk, zaraz odwraca główkę w tym kierunku,
– bez najmniejszego problemu odróżni znajome mu twarze od obcych,
– potrafi zakomunikować, kiedy jest mu przyjemnie, kiedy jest zadowolone, kiedy ma na coś ochotę, kiedy go coś boli oraz ma na coś pragnienie,
– potrafi się przewracać z brzucha na plecy i odwrotnie,
– leżąc na brzuszku, potrafi wysoko unieść główkę,
– bardzo często zabawia się swoimi nóżkami oraz rączkami,
– sięga po przedmiot całą dłonią,
– interesuje się różnego rodzaju melodiami i muzyką,
– widząc się w lustrze, reaguje na swoje odbicie,
– bardzo lubi różnego rodzaju zabawy między innymi tzw. a kuku,
– podtrzymywane pod pachy mocno opiera stopy o podłoże.
– nie potrafi jeszcze utrzymać dwóch przedmiotów naraz, ale postukuje nimi oraz potrząsa.

Szósty miesiąc życia dziecka,
– pojawiają się tutaj pierwsze ząbki,
– przewraca się z pleców na brzuch i odwrotnie co sprawia mu naprawdę ogromną frajdę,
– reaguje na swoje własne imię,
– bawi się kubeczkiem oraz łyżeczką poprzez stukanie i pukanie,
– jest ciekawy świata, sięga po wszystkie małe przedmioty, które znajdują się w zasięgu rączki,
– śmieje się do swojego odbicia w lustrze,
– trzymając się czegoś, próbuje sam siadać,
– do obcych twarzy jest nieufny, znane twarze bez problemu rozpoznaje,
– kieruje swoją uwagę na przedmiot, który go interesuje,
– trzyma przedmiot w rączce, przekłada sobie go z rączki do rączki,
– interesuje się klockami,
– kieruje swój wzrok na spadającą zabawkę,
– w jego menu oprócz mleka są także zupki z mięsem, kaszki, wprowadza się także warzywa i owoce,
– uśmiecha się do swoich bliskich.

Siódmy miesiąc życia dziecka.
– pełza,
– samodzielnie siedzi,
– gaworzy ma-ma-ma, ba-ba-ba, ta-ta-ta.
– podejmuje pierwsze próby picia samodzielnie z kubeczka,
– podejmuje pierwsze ruchy w kierunku zabawki,
– kiedy zginie zabawka, próbuje ją odnaleźć,
– kiedy podaje się mu zabawkę, wyciąga po nią rączkę.

Ósmy miesiąc życia dziecka.
– wypowiada ma-ma, da-da, pa-pa, ko-ko,
– podciąga się do samodzielnego wstania,
– interesują go drobne rzeczy, po czym je chwyta,
– przesuwa się w kierunku zabawek,
– rozumie, kiedy się mu czegoś zakazuje,
– często chce zwrócić na siebie uwagę u rodzica, pociągając go np. za ubranie,
– samodzielnie je łyżeczką oraz pije z kubeczka,
– jest nieufne w stosunku do osób obcych, czuje się bezpiecznie, gdy jest mama,
– wszystko, co znajdzie na swojej drodze, wkłada do buzi.

Dziewiąty miesiąc życia dziecka.
– raczkuje,
– potrafi wyrazić, gdy czegoś potrzebuje,
– interesuje dziecko kolorowe książeczki i obrazki,
– stabilnie siedzi,
– wyrzuca zabawki,
– obydwiema rękoma chwyta zabawki,
– samodzielnie wstaje, gdy siedzi,
– rozumie, kiedy mówi się do niego pa-pa, lub gdy zadaje się pytanie, gdzie jest piesek?
– uwielbia zabawy, kiedy się chowamy,
– jego menu jest wzbogacane o nowe pokarmy. Na tym etapie można wprowadzić chleb, jajko czy makaron.

Dziesiąty miesiąc życia dziecka.
– lubi chować się przed swoimi rodzicami, zakładać różne rzeczy na głowę,
– doskonale wie, kiedy jest nagradzane, a kiedy karcone,
– lubi bawić się w koci łapci,
– powtarza proste sylaby,
– dziecko jest nieufne wobec obcych,
– wstaje z pozycji siedzącej,
– kiedy widzi znajome twarze, jest bardzo radosne i roześmiane.

Jedenasty miesiąc życia dziecka.
– rozumie, kiedy woła się do niego po imieniu,
– naśladuje dźwięki, które usłyszy,
– zaczyna wypowiadać pierwsze słowa takie jak: mama, tata, baba,
– lubi być chwalone,
– raczkuje po całym domu,
– chce samodzielnie pić z kubeczka oraz jeść łyżeczką,
– lubi bawić się klockami, przy czym burzyć zbudowane np. domy,
– nakłada na pręt kolorowe kółeczka,
– lubi bawić się przedmiotami, wkłada je oraz wyjmuje z pojemnika.

Dwunasty miesiąc życia dziecka.
– w tym miesiącu dziecko zaczyna samodzielnie chodzić lub z kimś za rączkę,
– ma swoje pierwsze ząbki, jest ich około sześciu czasami więcej,
– uwielbia zabawę z klockami, wkłada je do pojemnika,
– lubi mieć w rączce kilka klocków naraz,
– kiedy stoi potrafi schylić się po zabawkę,
– potrafi wypowiedzieć więcej słów niż tylko mama i tata,
– rozumie, kiedy powie się, np. zrób cześć, podaj rączkę,
– buduje się w tym miesiącu niesamowita więź między rodzicami a dzieckiem,
– potrafi przyłożyć telefon do ucha,
– reaguje, kiedy zabrania mu się czegoś,
– bardzo lubi jeść łyżeczką oraz pić z kubeczka,
– samodzielnie wkłada sobie jedzenie do buzi,
– kiedy widzi, że dana czynność wywołuje śmiech, powtarza ją.

Pamiętać należy, że każde dziecko jest inne i rozwija się na swój sposób. Jedne dzieci rozwijają się szybciej a drugie wolniej. Nie należy się przejmować tym, że dziecko nie wykonało jakiejś czynności w danym miesiącu. Po prostu nie nadszedł jeszcze ten czas. Trochę cierpliwości dziecko się naprawdę wszystkiego nauczy to tylko kwestia czasu. Tak naprawdę dziecko potrzebuje miłości i troski od swoich rodziców. Nie można wymuszać od swojego dziecka, by wykonało jakąś czynność, bo po prostu może nie być jeszcze na to gotowe.

Drugi rok życia dziecka
Jest to czas, kiedy przyrost wagi u dziecka się spowalnia, natomiast bardzo szybko rośnie. Dziecko staje się dużo szczuplejsze. Dochodzi do kostnienia i utrwalają się fizyczne krzywizny kręgosłupa (lordoza szyjna i lędźwiowa). Kiedy roczne dziecko zaczyna chodzić jego kroczki, są niepewne oraz krótkie. W przypadku dziecka dwuletniego towarzyszą mu dużo dłuższe kroki, wyróżnia ich lepsza koordynacja, równowaga.

Rozwój fizyczny dziecka dwuletniego
Dziecko dwuletnie jest dużo bardziej aktywne. Po prostu jest ich wszędzie pełno, bywa tak, że rodzice czasami nie są w stanie ich upilnować. Około 15 miesiąca dziecko wchodzi po schodach na czworaka. Między 16 a 18 miesiącem dziecko uczy się biegania, a między 19 a 21 miesiącem dziecko uczy się wchodzenia po schodach, przy czym trzyma się poręczy.
Ruchy dziecka stają się bardziej precyzyjne. W tym okresie dziecko bardzo lubi bawić się klockami, zabawa ta służy jego rozwojowi. Przy budowie klocków rozwija się w zakresie manipulacji. Dziecko, które ma półtora roku, buduje wieże z 3-4 klocków, dziecko mające 21 miesięcy potrafi połączyć ze sobą już 5 klocków a dwulatek aż 6 klocków. W 30 miesiącu dziecko potrafi pobudować domy lub mosty.

Rolą rodziców jest również nauka dziecka posługiwania się różnymi rzeczami oraz przedmiotami. Dziecko dwuletnie umie posługiwać się łyżeczką lub długopisem. Dziecko w tym wieku jest niesamowicie aktywne, dlatego też ważne jest, by rodzic zadbał jak najlepiej o jego bezpieczeństwo. Lubi wchodzić na różnego rodzaju przedmioty np. stół, krzesło, fotel i inne. Jest również bardzo ciekawe, co często powoduje to, że ściąga różne przedmioty. W takim przypadku również ważne jest to, by dziecko nie wylało na siebie np. nic gorącego.
Dzieci w tym, wieku bardzo interesują się gniazdkami, dlatego też warto je zabezpieczyć, by nie doszło do tragedii. Należy schować przed dzieckiem różnego rodzaju proszki do prania czy płyny. Lepiej, żeby dziecko nie miało dostępu do szafek. Wyjmując z nich wszystko, co możliwe nie dość, że może sobie zrobić krzywdę, to również może zgubić coś ważnego dla rodzica. Warto zabezpieczyć kanty stołu oraz nie zostawiać na wierzchu żadnych wiszących rzeczy, ponieważ może w każdej chwili je pociągnąć i się uderzyć.

Rozwój poznawczy dwulatka
Dziecko w wieku dwóch lat jest niesamowicie ciekawe. Bardzo lubi budować klocki, drzeć kartki, wkładać różne elementy, pisać ołówkiem po kartce. Zdarza się tak, że również interesuje go pisanie po meblach czy ścianach. Często rzuca zabawkami lub zrzuca je z większych wysokości, ponieważ jest ciekawe co stanie się z daną zabawką. Dziecko przechodzi rozwój inteligencji sensoryczno-motorycznej jest bardzo ciekawe świata i poznaje je za pomocą zmysłów oraz ruchów.
Kiedy dziecko ukończy swój pierwszy rok życia, często wypowiadają kilka słów. U dwu latków można zauważyć funkcję symboliczną. Należy to rozumieć w ten sposób, że dziecko woła nieobecne przedmioty za pomocą różnych znaków zastępczych. Do funkcji symbolicznych należy: przyswajanie mowy, pojawienie się zabawy symbolicznej, naśladownictwo od różnicowane oraz pierwsze przejawy wyobrażeń. Po tym, kiedy dziecko ma około 2,5 roku, przychodzi czas, kiedy to dziecko nabywa wiedzę z teorii umysłu.
Polega to na tym, że dziecko szuka ukrytego przedmiotu, wyobraża sobie różne zdarzenia, jak to by mogło być. Dzieci w tym wieku bardzo często mówią o przeszłości, o planowaniu przyszłości, potrafią okazać zadowolenie bądź niezadowolenie. Bawią się w różne zabawy, np. udają, że piją, mając pusty kubek, wychodzą na niby, za drzwi mówiąc, że idą na zakupy itp.

Rozwój mowy u dwulatka
W wieku dwóch lat dziecko coraz to więcej mówi. Często również zniekształca słowa. Często, zamiast powiedzieć, mamo ja chcę lalkę, mówi mama lala. Rodzic doskonale rozumie i wie, o co chodzi swojemu dziecku.

Rozwój społeczny dwuletniego dziecka
Dwulatek bardzo często bawi się ze swoimi rówieśnikami. Bywa również tak, że dziecko bawi się w to samo co jego rówieśnik, ale w sposób samotny i samodzielny nie bawią się razem. Jest to czas, kiedy to dwulatek jest niesamowicie emocjonalny, w różny sposób wyraża swoje emocje. Kiedy jest niezadowolone bardzo często płacze lub krzyczy. Natomiast kiedy towarzyszy mu radość jest uśmiechnięte oraz bardzo żywiołowe.

W tym okresie dzieci nie chętnie dzielą się swoimi zabawkami. Wypowiadają głośno, że to są ich zabawki. Podczas spożywania posiłku chce korzystać tylko i wyłącznie ze swoich naczyń. Chce swój własny kubeczek, swoją łyżeczkę oraz talerzyk. Nie potrafi zasnąć bez swojego ulubionego misia. W tym wieku dziecko bardzo często nie chce wykonywać poleceń dorosłych, buntuje się oraz przeciwstawia. Dzieci w tym wieku bardzo często boją się ciemności oraz nieznanych im miejsc. Bardzo ważne jest to, by dziecko czuło się bezpieczne, dlatego też w takich przypadkach należy je przytulić.

Dziecko dwuletnie często wpada we frustracje, krzyczy, płacze czy ssie kciuk. Kiedy to dwulatek wieczorem ma zbyt wiele zabawy, np. z rówieśnikami bardzo często ma problem, by zasnąć. Dlatego też ważne, Jest to czas, kiedy dwulatek poznaje nowe smaki. Jeżeli nie ma alergii na dane potrawy, warto wprowadzać je urozmaicone pod różnymi postaciami. W tym wieku dzieci często robią już na nocnik, ale nie zawsze. Jeżeli jeszcze tego nie robią, nie należy dziecka zmuszać ani denerwować się z tego powodu. Wiele dwulatków chodzi jeszcze w pieluszce. Na każdego przyjdzie ten moment, że się w końcu pożegna z pieluszką.

Jeżeli dwulatek jest aktywny, ciekawy, dynamiczny świadczy to o tym, że prawidłowo się rozwija. Niepokojące dla rodzica może być to, kiedy to dwulatek jest wyciszony, ospały, nie jest niczym zainteresowany, powtarza dane czynności bez przerwy tak samo. W takim przypadku rodzic powinien udać się ze swoim dzieckiem do psychologa. Pomoże on stwierdzić czy dolega coś dziecku, czy też nie.

Zaburzenia rozwoju.
Zaburzenia rozwoju u dziecka mogą występować pod różnymi postaciami. Mogą to być problemy ze słuchem, ze wzrokiem itp. Dziecko może posiadać także różnego rodzaju dysfunkcje, może być także spowodowane opóźnieniami psychomotorycznymi. Rozwój ten niestety, ale w późniejszym czasie negatywnie wpływa na mowę dziecka lub może również spowodować zaburzenia z grupy dysleksji rozwojowej. Bardzo często występuje u dziecka ADHD lub Zespół Aspergera.

Co to są deficyty parcjalne?
Mowa jest tutaj o pewnych rozróżnieniach terminologicznych. A mianowicie wyróżniamy dwa: parcjalne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego oraz fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego.

Parcjalne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego -dziecko, które posiada tego rodzaju zaburzenia niestety, ale ma duże problemy ze zrozumieniem oraz wywarzaniem słów.
Fragmentaryczne zaburzenia rozwoju psychomotorycznego, w takim przypadku dziecko rozumie, co się do niego mówi, ale ma problem z artykulacją dźwięków.
Deficyty rozwojowe należy rozumieć również w ten sposób, że dziecko dużo wolniej się rozwija, określone funkcje oraz umiejętności wykonuje w dużo wolniejszym tempie.
Deficyty rozwojowe są związane z zaburzeniami, które dotyczą: oka, ucha, zmysłu równowagi, dotyku, rzadziej węchu i smaku. Specjaliści często mówią o takich zaburzeniach jak: zaburzeniach percepcji słuchowej czy wzrokowej, zaburzeniach koordynacji wzrokowo-ruchowej.

W czym przejawiają się dane zaburzenia rozwoju?
Zaburzenia percepcji wzrokowej dziecko z takim rodzajem zaburzenia ma problemy z pisaniem liter w sposób zwierciadlany, nieumiejętnie przerysowuje figury, ma różnego rodzaju problemy z kształtami ciężko je postrzega oraz nie potrafi ich różnicować. Ma także problemy z układaniem elementów.
Zaburzenia percepcji słuchowej dziecko z tego rodzaju zaburzeniem ma problemy z analizą dźwięków mowy, nie rozumie oraz nie potrafi odebrać od innego dziecka jego słów, nie rozumie, co się do niego mówi.

Zaburzenia orientacji przestrzennej dziecko mające to zaburzenie nie rozróżnia stron, nie wie, która to prawa strona a która lewa. Nie potrafi określić różnego rodzajów kierunków takich jak: prawo, lewo, dół, góra, tył, przód, nad pod wysoko, nisko, z boku itp.

Dysleksja rozwojowa
Dzieci z tym rodzaju zaburzeniem mają problemy z czytaniem oraz pisaniem. Dzieci mające dysgrafie mają problem z prawidłowym pisaniem, robią częste błędy podczas pisania, które odnoszą się do graficznej formy. Dzieci piszą niedokładnie i niestarannie. Między literkami są zbyt małe lub zbyt duże odstępy. Mają problem z odtworzeniem literek. W przypadku dysortografii dzieci bardzo dużo popełniają błędów ortograficznych, mylą litery, nie dopisują, ponieważ zapominają o nich,

Do symptomów ryzyka dysleksji zalicza się utrzymywanie więcej niż jednego z poniższych objawów:
– W pierwszym roku życia dziecka rodzic powinien bacznie obserwować czy dziecko nie omija tak naprawdę ważnych etapów w jego życiu. Bardzo ważne jest, by dziecko raczkowało. Należy kontrolować czy dziecko potrafi zachować równowagę w postaci siedzącej oraz stojącej, oraz czy aby nie ma obniżonego napięcia mięśniowego. Bardzo ważne jest to, by dziecko nie ominęło żadnego etapu w swoim życiu, ponieważ są one naprawdę bardzo ważne, oprócz tego mają ogromny wpływ na kształtowanie jego przyszłości.

– Między 2 a 3 rokiem życia należy zauważyć czy dziecko nie ma problemów z utrzymaniem równowagi i automatyzacją chodu. Dzieci z takimi problemami bardzo często są dużo powolniejsze podczas biegania, posiadają dużo gorszą zręczność manualną, mają problemy z samodzielnym umyciem się, problemem jest również dla nich zapięcie guzika czy zjedzenie posiłku łyżką. Należy również bacznie obserwować swojego malucha podczas zabawy czy aby nie ma problemów z budowaniem klocków, często dziecko nie potrafi zbudować najprostszej wieży. U dwulatka może wystąpić problem, z narysowaniem linii a trzy latek nie umie narysować koła. Są to naprawdę poważne problemy, które zaczęły się już od najmłodszych lat.
– Dziecko w wieku przedszkolnym również ma różnego rodzaju zaburzenia oraz problemy. Jest dużo słabsze podczas biegania, nie potrafi jeździć rowerem, ma problem ze sznurowaniem obuwia, z zapinaniem guzików, nie potrafi nawlekać koralików. Nie wykazuje chęci oraz zaangażowania podczas rysowania, nie trzyma tak jak potrzeba ołówka, Powinien bez najmniejszego problemu narysować trójkąt, koło czy krzyż a tego nie robi, ponieważ nie chce bądź nie potrafi. Ma problemy z łapaniem bądź rzucaniem piłki. Jego słownictwo jest bardzo ubogie. Dużą trudność sprawiają mu wierszyki oraz piosenki nie potrafi ich w ogóle zapamiętać.

Zaburzenia mowy
Każde dziecko powinno się odpowiednio wysławiać, ponieważ mowa jest niezwykle ważna dla każdego. Jest to podstawa do prawidłowego porozumiewania się z innymi. Problemy z mową mają najczęściej te dzieci, które mają zaburzenia związane z funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego. U niemowlaka nie można tak naprawdę jeszcze stwierdzić czy występują zaburzenia w mowie, czy nie natomiast u dwu latka można już to doskonale zauważyć. Dziecko w tym wieku powinno szybko posługiwać się językiem oprócz tego doskonali swój język podczas komunikacji z innymi.

Jeżeli u niemowlaka występuję zaburzenia, to starsze dzieci mogą mieć różnego rodzaju problemy, które będą się wiązały z tym, że nie będą umieć rozróżniać akcentu, melodii, intonacji. Problemy te będą się wiązały z tym, że wynikną uszkodzenia ze słuchem. U wielu dzieci występuje również problem z mową. Nie rozumieją poszczególnych słów oraz nie wiedzą, co one oznaczają. Niepokojące jest, to kiedy występuje to u dzieci w wieku od 2 do 3 lat. Do podstawowych rozwojowych zaburzeń mowy zalicza się np. jąkanie, mutyzm selektywny, dyslalię, lelanie, echolalię. U niektórych dzieci występuje autyzm oraz syndrom Aspergera. Absolutnie żaden rodzic nie powinien bagatelizować tego problemu. W takim przypadku rodzic powinien w sposób natychmiastowy zainterweniować. Dziecko powinno uczęszczać na odpowiednią terapię oraz leczenie, ponieważ odpowiednio prowadzone ćwiczenia, oraz zajęcia pozwolą dziecku na prawidłowe funkcjonowanie w jego dalszym życiu.

Zaburzenia mowy u dzieci.
Jakiego rodzaju zaburzenia mowy występują najczęściej?
Według statystyk niestety, ale aż co trzecie dziecko ma problemy z mową, przez co właśnie potrzebuje specjalistycznej pomocy. U dzieci najczęściej występuje astygmatyzm. Dzieci nie wyraźnie mówią, można powiedzieć, że seplenią, oprócz tego niepoprawnie wymawiają głoski „r.”, źle artykułują głoski k, g,l. U nastolatków występują inne problemy, jest to jąkanie, co również jest dla nich ogromnym bardzo wstydliwym problemem, z który bardzo często nie potrafią sobie poradzić i czują pewien dyskomfort podczas rozmowy z rówieśnikami. Może ono doprowadzić, że po prostu nie będą chcieli się w ogóle wypowiadać.

Co jest przyczyną zaburzeń mowy?
Bardzo często dzieci seplenią ze względu na nie prawidłowe uzębienie. Dzieci seplenią najczęściej w okrasie wymiany zębów z mlecznych na stałe. Bardzo często mowa ta jest nieodpowiednia, ponieważ występują u dzieci wady zgryzu. Bardzo często mowa zaburzona jest przez zaburzenia słuchu fonematycznego i fizjologicznego, zaburzenia kinetyczno-kinestetyczne, naśladownictwo oraz dziedziczność.

Prawidłowa wymowa głosek a ogólna sprawność psychoruchowa
To, że dziecko w sposób niepoprawny wymawia „r.” lub „l” może wynikać z zaburzeń słuchu. Absolutnie żaden rodzic nie powinien bagatelizować tego problemu oraz nie powinien zasłaniać się tym, że dziecko z tego wyrośnie. Z biegiem czasu niestety, ale nieleczona wada mowy rozwija się, może osiągnąć nawet zaawansowane stadium. Każdy rodzic powinien obserwować swoje dziecko czy wszystko jest w porządku z jego sprawnością ciała, rąk,nóg. Istnieją przypadki, że to właśnie zaburzenia mowy przyczyniają się do tego, że rozwój psychoruchowy u dziecka jest zaburzony. Dziecko ma problemy z komunikowaniem się. U dziecka mającego 5 lat bez najmniejszego problemu można już stwierdzić czy posiada zaburzenia mowy, czy też nie. Jeżeli występują, to w takim przypadku rodzic powinien zaprowadzić dziecko na terapię, która zahamuje wszelkie nieprawidłowości. Podczas terapii dziecko uczy się prawidłowej mowy, która będzie w jego dalszym życiu niezwykle ważna.

Zaburzenia rozwoju ruchowego
Przyczyny zaburzeń rozwoju ruchowego
Zdrowe dzieci zawsze są zainteresowane światem i tym, co się wokół nich dzieje. Niepokojące między innymi może być, to jeżeli rodzic zauważy, że jego dziecko nie jest zainteresowane tym, żeby się przemieszczać. Może to powodować objaw frustracji. Jeżeli rodzic nie wychwyci tego w odpowiednim momencie i odpowiednio o to nie zadba ,to dziecko może nie wykazywać chęci do dalszego rozwoju.

Objawy zaburzeń ruchowych
Jeżeli chce się ocenić czy występują zaburzenia ruchowe, to w takim przypadku należy skupić uwagę na odcinek głowy wraz z kręgosłupem, zwany organem osiowym. Odcinek ten jest odpowiedzialny za prawidłowy rozwój. Organ osiowy oprócz tego, że daje poczucie stabilizacji, to również rozwija innego rodzaju umiejętności. Dzięki stabilizacji człowiek bez najmniejszych problemów potrafi wykonać ruchy za pomocą rąk oraz nóg. Jeżeli organ osiowy jest prawidłowo ukształtowany, to daje on poczucie bezpieczeństwa.